තීර්ථය - ඔබ!

සැඳෑ හිරු උණුසුම් දෙතොල වැද
පණ පෙවී විලියෙන් රතුව ගිය
දිගන්තය ඉම අහස් කොපුලත
බි‍‍ඳෙන රළ කඳුළින් තෙමේ
සයුරු දිය මත පිපී නලියන
එළි තිතක් මෙනි ජීවිතේ !

අවරගිරි නැටියෙන් මිදී
හිරු ඉදී පරවී වැටේ
යළිදු හෙට එන සහන් එළියක
පොදක් ක්ෂිතිජය මත ඉසේ

මිනිස් සන්තානයේ ඇවිලෙන
පැතුම් තරුවැල එළි පොකුරු යට
වෙරළ මත ඇඳි සියක් පියවර
සයුරු රළ දිවගින් මැකේ

පෙර දිනෙක සහ පිරිවරින්
ලොව සොයා ආ දිගු ගමන් මඟ
නැවතුමක් සනිටුහන් කැරැ ලූ
නැවැතුමක් බව ජීවිතය මට
පසක් කැර දුන් තීර්ථය ඔබ !

පතුල් බිඳ ලූ - රුවල් හැකි ලූ
හබල් සිඳ ලූ - වෙරළ හැරැ ලූ
යාත්‍රාවෙක හිසට බර දී
ඉසුඹු ලන'තුර සිතක් විය මට
මහා ගැඹුරකි දිවි ගමන් අග !

පිපෙන පෙණ මල් නඟන හසරැල්
හඬන දියවැල් කෙළන සුරතල්
කිරි කවඩි - වැලි මැඳුරු බැ‍ඳෙනා
බොළඳ සුකොමල වෙරළ දුට මැන
එය නොවේමැයි ජීවිතේ !

සුවහසක් වේදනා ගැබ්බර
දරා සැඟැවූ දියතුරේ
නිදන් කළ සෙල් පිටෙක ලියැවුණ
මහා රහසකි ජීවිතේ !