දුවේ ඔබ අහගෙනද?

එන්න දුවගෙන එන්න
සිඟිති පා සලා හනිකට එන්න
දූට පෙන්නන්න කඳුලක්
මෙතැන තියෙනවා

කම්මුලේ තැවරෙනා
හාදුවක කිරි සුවඳ
මගේ නැහැ පුඩු අතර
දුව ඇවිද නටන කොට
ජීවිතේ මහා බර ලිහෙනවා
නිල් කැටේ වගේ පෑදුණ
පුංචි ඇස් දෙකේ සීතලෙන්
මගේ හිත හෙමි හෙමින් නිවෙනවා

මල් කැකුළු ගිනි වැදී
ළපලු පත් බිය වැදී
දුකින් ඇස් පිරෙන විට
හලාහල විස පිරුණ
මේ නපුරු ලොවම ගැන
මහා තරහක් හිතට දැනෙනවා

පෙන්වන්න දුකයි මට ඒ පැත්ත
වැඩියි බර වැඩියි දුක
ඔය පුංචි ඇස් වලට
අර අතන පොඩි වෙච්ච මල් පියලි
නටු අගම කටු අතර ලේ බිංදු
වරල් කඩදහි ඉරුණ සමනල්ලු
පලා පරඬල් රකින රැකවල්ලු
රළු බොරලු මාවතේ පෑගිලා කඳුළු බිඳු
අනේ ඉකි ගස ගසා හඬන හැටි
බිලිඳු දලු ඇහැ තුඩින්
පලිත පත් මතට අද හැලෙන
උණු පිනි බිංදු
මම කොහොම වසංගන්නද දූට?

ලෝක සිතියම් පොතේ
පුසුඹ විසිතුරු පැහැය
කිලිටි අත් අතරේම වහං වී
දියවෙලා කිසිදාක
කියවන්න බැරි ලෙසට

දූ දන්නේ නෑ දුවේ
ගුලිකරන් ඉන්න ඔය පොඩි අතේ
හෙට දවස හැංගිලා ඉන්නවා
සඟවගෙන ඉන්න බෑ හැමදාම
හෙට උදේ හැබැහින්ම පිපෙනවා!
උදාවන උදෑසන අලුත් උණුසුම් එළිය
දූගෙ එක හාදුවක තියෙනවා!
හෙට උදේ පීදෙන්න
දූගෙ හසරැල්ල ළඟ
මම මගේ ජීවිතය තබනවා!
අන්න! අර හිනා කට
දූත් එහෙනම් ඒක දන්නවා ?