2016/06/06

කෑලි කැපෙන හුදෙකලාව

ගියෝ උන් මා අතැර විගසින්
කෑලි කැපෙනා හුදෙකලාවක
කල් බලන තත්පර කටුව මහ
හඬක් වී ඉකි බිඳී තනියම

සිසිර සීතල හමාවිත් උස්
හිස් ද පිරිමැද ඕක් වියනක
සුදෝ සුදු වේලයක් දවටයි
සුපිපි ලයිලැක් පඳුරු යායක

සීතල ද මේ තරම් තනිකම?
පැමිණි කල හැරදා උපන් බිම
අන්ධකාරය කුර ගගා එයි
තිමිර ලූ කඳු පාර බැහැගෙන

නම නොදන්නා පුංචි කැකුලක්
මලේසිත්සේ නුවර මිදුලක
බලා සිටියා වසන්තය එන
තුරා අරගෙන පළමු හාදුව

සැලෙන ඇසිපිය බියද බියකර
දිලිසුණා ඇස රහස් ප්‍රීතිය

ආදරේ හිම පියලි අරගෙන
මේ වැටෙන්නේ ප්‍රථම පතනය

1 comment: